Een lange vakantie..

Eergisteren landde er op schiphol een vliegtuig waar ik dacht in te zitten, maar dat was 5 maanden geleden. Intussen heb ik besloten langer te blijven en nog even volop te genieten van dit geweldige land in het algemeen en van Leconfield in het bijzonder.

De afgelopen maand is het vrij stil geweest op deze pagina. Vooral omdat we een lange periode zonder scholen hadden en het leven op de boerderij dus wat anders was. Dat wil niet zeggen dat het saai was, we hadden altijd genoeg te doen. De eerste week na de laatste school zouden we wat land gaan inzaaien met nieuw mengsel zodat er voldoende voer is voor de koeien. Hier in de heuvels gaat dat wat anders dan thuis. Eerst komt er een bulldozer die alles vrij maakt van bomen en struiken, en daarna zaaien we met een kunstmeststrooier en met de hand alles in. Helaas viel dit plan letterlijk in het water omdat deze week de natste was sinds 1984. We konden dus niet de heuvels in, maar spannender nog ook het erf niet af. De kreek die Tim's land scheidt van de buitenwereld was zo hoog gekomen dat we er niet met de auto overheen konden. Uiteraard gebeurde dit op het moment dat ik met mijn auto in Tamworth was om deze te registreren, met als gevolg dat ik het erf niet meer op kon. Hangend aan een staalkabel ben ik de kreek over gekropen (behalve de laatste 2 meter, plons..) en zo toch in mijn eigen bed geslapen.

Het volgende weekend zouden we meedoen aan de teamsorting, maar helaas werd die door het slechte weer afgelast. Ook zouden we afscheid neme van Sander, met wie ik hier vanaf het begin geweest ben, en van Emily. Sander heeft met succes zijn 5000km lange tocht dwars door Australie voltooid (in een 20 jaar oude, gratis gekregen, Toyota Camry genaamd Bruce, vraag niet hoe, maar hiervoor chapeau!) en is op dit moment weer werkzaam in een echte keuken zonder kampvuur. Emily was na een dag alweer terug omdat dingen anders liepen dan vooraf gepland en zal nu de komende week opnieuw proberen Leconfield vaarwel te zeggen. Na het afscheid zijn wij dan toch maar begonnen met het inzaaien van de heuvels. Ook zijn we sinds deze week de polo-paarden aan het rijden zodat ze wat fitter worden voordat het polo seizoen begint. Dat is ook echt geweldig leuk om te doen. Vooral het schouderduwen te paard is erg grappig.

Twee weken geleden is Jazz teruggekomen van haar twee maanden in Engeland. Zij gaat naast het normale werk, werken als pologroom. Het poloseizoen staat namelijk op het punt van beginnen, en zoals het er nu naar uitziet krijgen wij regelmatig de kans om hier wat van mee te krijgen. Dus dat wordt ook super gaaf. Vorige week had Tim een week vakantie met de familie, en hadden wij dus het rijk alleen. We hebben vooral veel geverfd rond de deur zodat alles er spik en span uitziet voor de school volgende week.

Afgelopen week stond namelijk volop in het teken van opruimen, schoonmaken en zorgen dat we klaar zijn voor de komende school. Hierbij hadden we gelukkig wat extra hulp van Helen, een meisje dat de school een tijdje geleden gedaan heeft en nu terug was voor een paar dagen. Vandaag hebben we helaas afscheid moeten nemen van Ellie en Yasmin. Dus nu zijn we nog maar met drie staff-leden. (de oplettende lezer heeft trouwens opgemaakt dat ik de afgelopen weken met 4 en de laatste week zelfs 5, vrouwen in een schuur geleefd heb...) De komende school gaat daar als het goed is verandering in brengen. Maar eerst hebben we morgen nog een polotraining en gaan we lekker genieten van het mooie weer dat er aan zit te komen.

Ik hoop jullie weer een beetje op de hoogte gebracht te hebben van de ontwikkelingen in Tamworth. Ik zal proberen de volgende keer weer wat sneller te laten horen.

Groeten,

Joris