Reizen, reizen, reizen...
Door: Joris
Blijf op de hoogte en volg Joris
05 April 2015 | Australië, Sydney
Tsja, als je naar Australië wil dan heb je eigenlijk maar een mogelijkheid om daar te komen, met het vliegtuig. En vliegen naar de andere kant van de wereld kost tijd. Veel tijd. Dus zal dit verslag niet zo lang zijn, omdat het vooral over het vele vliegen gaat. En dat is nu eenmaal niet zo interessant.
Vrijdag hebben ons pap, mam en Jasper me afgezet of het station van Eindhoven. Lekker rustig kon ik met de trein onderweg naar Schiphol, naar het avontuur. Daar aangekomen begon het al goed. Een bord vol vertrekkende vluchten, met daarop één vertraagde vlucht. En uiteraard was dat mijn vlucht naar Dubai. Ik was al ruim optijd en nu mocht ik uiteindelijk nog 40 minuten extra wachten. Tsja niets aan te doen, dus heb ik maar een puzzel boekje gekocht. Gelukkig was er ook goed nieuws, want bij het inchecken werd mij gevraagd of ik met mijn lengte niet graag een stoel bij de nooduitgang wilde. Natuurlijk had ik daar wel oren naar. En toen ik later in het vliegtuig zat bleek ook dat het een erg goede keuze geweest was. Maar voordat het zover was, was het vooral veel wachten. Bij het verzamelen voor de gate werd de ruimte alleen maar voller en voller. En ook zaten er opvallend veel jonge kinderen tussen. Dat gaat nog een avontuur worden dacht ik al, gezien de drukte in de vertrekhal. Uiteindelijk zat het vliegtuig volgens mij tot de laatste stoel vol. Die stoelen in zo’n 777 zijn trouwens niet bepaald breed. Gelukkig kon ik mijn benen lekker naar voren uitschuiven, want van links naar recht had ik niet veel speling. Verder viel het gelukkig mee tijdens de vlucht, omdat we de nacht in gingen lag vrij snel het grootste deel te slapen. Uiteindelijk landden we met ruim een uur vertraging op Dubai.
Wat reizen betreft had het contrast bijna niet groter kunnen zijn. Wat een heerlijk vliegveld is Dubai Airport zeg. Schiphol werkt leuk allemaal, het is functioneel enzo, maar Dubai is zoveel mooier en ruimer opgezet. En daardoor zeker ook overzichtelijker. Binnen twee uur moest ik mijn overstap regelen, uiteindelijk zat ik zonder te haasten bijna een uur van te voren in een heerlijk ruime vertrekhal. Dat de vertrekhal zo ruim was viel nog extra op doordat het vliegtuig maar voor 2/3 vol bleek te zitten. Er zaten dus ook gewoon niet zoveel mensen. Een van die mensen had echter wel zijn passpoort op het toilet laten liggen. Dus toen ik dat vond heb ik die maar even naar de security gebracht. Mijn goede daad voor de ‘omatjesoversteek-insigne’ ook weer verricht. Die 14 uur vliegen is lang, maar daar moet je gewoon doorheen. Toen we geland waren was ik er ondertussen ook echt wel klaar mee. Maar gelukkig zit zo’n A380 vele malen beter dan die 777. Bredere stoelen, en ook zonder dat ik bij een nooduitgang zat was het met de beenruimte wel uit te houden.
En dan Sydney, het vliegveld afkomen was een eitje. Bij de douane moesten alleen mijn werkschoenen even extra schoongemaakt worden. Dus daar had ik zelf ook al niet zoveel werk aan hoeven te besteden. Daarna even een half uurtje gewacht het shuttlebusje. En uiteindelijk stonden we rond 7 uur lokale tijd voor het hostel. Daar konden we alleen nog niet inchecken omdat de kamers nog niet leeg waren natuurlijk. Gelukkig was ik niet de enige met dat probleem, en dus ben ik met 3 Engelse jongens een paar uur de stad in gegaan. Erg leuk, maar moest wel goed mijn best doen om te verstaan wat ze zeggen. Zeker omdat ze allemaal uit Ee ander stuk van Engeland komen en ik dus ook steeds 3 dialecten door elkaar hoorde. Rond een uur of elf konden we inchecken en daarna ben ik maar even in een centrale ruimte gaan zitten om dit een beetje te typen en m’n brein wat rust te geven.
Zo zijn jullie ook weer een beetje op de hoogte. Vanavond niet te laat naar bed en dan hopen dat ik morgen niet teveel last van m’n jetlag heb. Want dan gaat het allemaal echt beginnen.
Groeten,
Joris
Vrijdag hebben ons pap, mam en Jasper me afgezet of het station van Eindhoven. Lekker rustig kon ik met de trein onderweg naar Schiphol, naar het avontuur. Daar aangekomen begon het al goed. Een bord vol vertrekkende vluchten, met daarop één vertraagde vlucht. En uiteraard was dat mijn vlucht naar Dubai. Ik was al ruim optijd en nu mocht ik uiteindelijk nog 40 minuten extra wachten. Tsja niets aan te doen, dus heb ik maar een puzzel boekje gekocht. Gelukkig was er ook goed nieuws, want bij het inchecken werd mij gevraagd of ik met mijn lengte niet graag een stoel bij de nooduitgang wilde. Natuurlijk had ik daar wel oren naar. En toen ik later in het vliegtuig zat bleek ook dat het een erg goede keuze geweest was. Maar voordat het zover was, was het vooral veel wachten. Bij het verzamelen voor de gate werd de ruimte alleen maar voller en voller. En ook zaten er opvallend veel jonge kinderen tussen. Dat gaat nog een avontuur worden dacht ik al, gezien de drukte in de vertrekhal. Uiteindelijk zat het vliegtuig volgens mij tot de laatste stoel vol. Die stoelen in zo’n 777 zijn trouwens niet bepaald breed. Gelukkig kon ik mijn benen lekker naar voren uitschuiven, want van links naar recht had ik niet veel speling. Verder viel het gelukkig mee tijdens de vlucht, omdat we de nacht in gingen lag vrij snel het grootste deel te slapen. Uiteindelijk landden we met ruim een uur vertraging op Dubai.
Wat reizen betreft had het contrast bijna niet groter kunnen zijn. Wat een heerlijk vliegveld is Dubai Airport zeg. Schiphol werkt leuk allemaal, het is functioneel enzo, maar Dubai is zoveel mooier en ruimer opgezet. En daardoor zeker ook overzichtelijker. Binnen twee uur moest ik mijn overstap regelen, uiteindelijk zat ik zonder te haasten bijna een uur van te voren in een heerlijk ruime vertrekhal. Dat de vertrekhal zo ruim was viel nog extra op doordat het vliegtuig maar voor 2/3 vol bleek te zitten. Er zaten dus ook gewoon niet zoveel mensen. Een van die mensen had echter wel zijn passpoort op het toilet laten liggen. Dus toen ik dat vond heb ik die maar even naar de security gebracht. Mijn goede daad voor de ‘omatjesoversteek-insigne’ ook weer verricht. Die 14 uur vliegen is lang, maar daar moet je gewoon doorheen. Toen we geland waren was ik er ondertussen ook echt wel klaar mee. Maar gelukkig zit zo’n A380 vele malen beter dan die 777. Bredere stoelen, en ook zonder dat ik bij een nooduitgang zat was het met de beenruimte wel uit te houden.
En dan Sydney, het vliegveld afkomen was een eitje. Bij de douane moesten alleen mijn werkschoenen even extra schoongemaakt worden. Dus daar had ik zelf ook al niet zoveel werk aan hoeven te besteden. Daarna even een half uurtje gewacht het shuttlebusje. En uiteindelijk stonden we rond 7 uur lokale tijd voor het hostel. Daar konden we alleen nog niet inchecken omdat de kamers nog niet leeg waren natuurlijk. Gelukkig was ik niet de enige met dat probleem, en dus ben ik met 3 Engelse jongens een paar uur de stad in gegaan. Erg leuk, maar moest wel goed mijn best doen om te verstaan wat ze zeggen. Zeker omdat ze allemaal uit Ee ander stuk van Engeland komen en ik dus ook steeds 3 dialecten door elkaar hoorde. Rond een uur of elf konden we inchecken en daarna ben ik maar even in een centrale ruimte gaan zitten om dit een beetje te typen en m’n brein wat rust te geven.
Zo zijn jullie ook weer een beetje op de hoogte. Vanavond niet te laat naar bed en dan hopen dat ik morgen niet teveel last van m’n jetlag heb. Want dan gaat het allemaal echt beginnen.
Groeten,
Joris
-
05 April 2015 - 08:28
Marga:
Joris. Goed om te lezen dat je weer met beide benen op vaste grond bent.
De lange reis die je achter de rug hebt brengt je wel naar de andere kant van de wereld waar jou avontuur echt gaat beginnen...
In het volgende verslag horen we wel in welke mate je gezelschap hebt gehad van een jetlag. En welke leuke dingen er je pad kruisen.
Eerst maar lekker uitrusten en bij komen van de lange reis.
Tot horens.
Groetjes,
Mam.
-
05 April 2015 - 09:16
Helma:
Hee Joris,
fijn dat je goed bent aangekomen in Australië. Inderdaad eerst maar eens goed uit rusten en dan gaan genieten van Sidney.
Benieuwd naar je volgende verhaal!
Groetjes Helma -
05 April 2015 - 09:27
Eva:
Fijn om te horen!
Die Engelse zijn echt nooit te verstaan. Wacht maar s ze straks wat gaan drinken ;) -
05 April 2015 - 11:02
Jan En Riet:
Hoi Joris,
Ja, die reis is wel even anders dan een vluchtje Rome. En wij maar paaseieren zoeken hier, gewoon zoals altijd.
Leuk dat je zoveel zult zien, kei jaloers. En dat engels komt de komende maanden helemaal goed, als wij jou straks nog maar verstaan.
Two schooners of Coopers, mate!!
Yahoooo
We blijven op de hoogte.
Jan en Riet -
05 April 2015 - 15:38
Carolien:
Hoi Joris fijn dat de reis goed verlopen is en dat ze rekening houden met lange mensen , we horen graag het vervolg van je verhaal dan is het net of we meereizen.
Geniet ervan .
Groetjes Carolien -
05 April 2015 - 19:48
Anny:
Hoi Joris
Een leuk verslag van je vlieg ervaringen.....
Je hoofd zal nog geregeld vol raken met de vele indrukken die je op zult gaan doen....lekker genieten groet
Anny
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
